Meer dan eens hoor ik mezelf zeggen: ‘volg je passie, ga ervoor!’ Maar lang niet iedereen durft te springen. Naar die nieuwe baan. Naar ondernemerschap. Veiligheid van een inkomen, een relatie… Soms lopen er daadwerkelijk praktische ‘beren op de weg’, soms is het een smoes om niet te gaan voor wat je werkelijk drijft of wilt. En nu sta ik zelf voor de keuze; durf ik helemaal te gaan voor wat ik wil, of… hou ik het bij het oude, vertrouwde?

In 1999 startte ik als ondernemer, in de communicatie. Ik schreef mooie teksten voor het web en ging gaandeweg meer advies geven, met name voor het internet. Ik verlegde de nadruk van tekstschrijven naar projectmanagement en maakte mooie jaren in de internetbubble. Met een hoop cash op zak ging ik, nadat de bubble was doorgeprikt, meer op zoek naar mezelf en startte een praktijk in massage en reiki, wat een tijd echt klopte voor me. Ik bleek niet in de wieg gelegd om 5 dagen in de week te masseren, dus ik pakte mijn oude vak weer op: communicatie. Mijn kracht zit meer in mijn kop dan in mijn handen, zo bleek.

Doe wat je leuk vindt, en je hoeft geen dag meer te werken…
In 2001 kwam ik in aanraking met de tarotkaarten van Osho, waar ik al meer dan 4 jaar professioneel mee werk. Eerst legde ik ze voor mezelf, daarna meer en meer voor vrienden en vriendinnen. De feedback die ik kreeg – en de inspiratie die ik kreeg van een bevriende handlijnkundige, die haar brood verdient met het geven van readings op evenementen – maakten dat ik de stoute schoenen aantrok en van mijn passie/hobby tarot mijn werk maakte; het Theater van de Waarheid was geboren!

Nog steeds was het een bijverdienste, het meeste geld verdiende ik met mijn werk als freelance communicatieadviseur. Daarnaast had het trainen van vrouwen mijn interesse gewekt. Zo liep ik rond met wel 4 petten: die van adviseur/schrijver, trainer, entertainer en coach. Dit jaar werd dat me echt teveel, zeker als single mum en part time ondernemer. ‘Focus, focus, focus’, sprak ik mezelf stevig toe. En mijn trainer- en coachschap moesten eraan geloven. Met pijn in het hart. Maar ik kreeg wel meer ruimte om aandacht te geven aan Spiritainment.

Waar angst is, is geen vrijheid
Er liep nog een grote communicatieklus tot juni dit jaar. En nu? Heb ik 100% ruimte om Spiritainment eindelijk de aandacht te geven die het nodig heeft. Een professionele klantendatabase aanleggen, een nieuwsbrief voorbereiden, bestaande klanten opzoeken, nieuwe acts de wereld in slingeren… wat een vrijheid. Ik geniet ervan.

Ga ervoor!
En stiekem heb ik ook last van angst. Komt er wel genoeg geld binnen, met alleen Spiritainment. Ik zie mezelf af en toe het web afstruinen voor een mooie communciatieklus. Terwijl ik ook vertrouwen heb en wéét dat ik alleen maar in de ontvangststand hoef om Spiritainment tot een groot succes te maken. Raar is dat. Ik heb last van de bekende beren op de weg… Tja, toch nog maar even de coachpet op en mezelf liefdevol toespreken: ‘Ga ervoor, ga voor je passie!’

En jij? Ga jij al voor je passie?